De concentraties van allerlei verontreinigingen in afvalwater kunnen in de tijd sterk variëren. Om toch een representatief beeld van de waterkwaliteit te krijgen, kan men de monitoringsfrequentie verhogen. Het inzetten van passive samplers is mogelijk een geschikt alternatief, aangezien deze materialen gedurende de gehele periode dat zij in het water hangen organische microverontreinigingen opnemen. Na de blootstelling geeft het extract van de samplers daarom een tijdsgeïntegreerd beeld van de biologisch beschikbare microverontreinigingen.

Samen met de Vrije Universiteit is voor drie praktijk situaties een vergelijking gemaakt tussen inname water en het effluent en telkens zijn de extracten van de passive samplers met zowel chemische als ecotoxicologische technieken onderzocht. Daarnaast zijn periodiek ook de pure monsters van het afvalwater onderzocht als vergelijking.